- szloch
- szloch {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIb, D. -u {{/stl_8}}{{stl_7}}'gwałtowny, urywany płacz; łkanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dał się słyszeć przeciągły szloch. Zanosić się rozpaczliwym szlochem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
szloch
Look at other dictionaries:
szloch — m III, D. u; lm M. y «gwałtowny płacz połączony z wydawaniem krótkich, urywanych dźwięków spowodowanych przyśpieszonym, nieregularnym oddechem; łkanie, szlochanie» Rozpaczliwy, zdławiony szloch. Powstrzymać, stłumić szloch. Zanieść się, wybuchnąć … Słownik języka polskiego
łkanie — n I 1. rzecz. od łkać. 2. lm D. łkań «krótkie, urywane dźwięki wydawane w czasie płaczu; szloch» Stłumić łkanie. Słychać było spazmatyczne łkania … Słownik języka polskiego
spazmatyczny — «kurczowy, drgawkowy, konwulsyjny, mający charakter ataku nerwowego» Spazmatyczny płacz, szloch, śmiech. Spazmatyczny grymas. Spazmatyczne drgawki. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
tłumić — ndk VIa, tłumićmię, tłumićmisz, tłum, tłumićił, tłumićmiony 1. «stosować środki zmierzające do likwidacji czegoś; nie dawać się czemuś rozwinąć, przygniatając coś (zwykle ogień)» Tłumić powstanie, rewolucję. Tłumić ruchy wolnościowe. 2.… … Słownik języka polskiego
wezbrać — dk IX, wzbierze, wezbraćbrał, wezbraćbrany wzbierać ndk I, wezbraćra, wezbraćają, wezbraćał, wezbraćany 1. «o wodzie, rzece, fali itp.: podnieść się powyżej normalnego poziomu; przybrać» Potok wezbrał. Wody zaczęły wzbierać. Wezbrana rzeka. przen … Słownik języka polskiego
zdławić — dk VIa, zdławićwię, zdławićwisz, zdław, zdławićwił, zdławićwiony książk. «zadławić, zadusić» Pies zdławił królika. przen. a) «stłumić, zlikwidować» Zdławić rebelię, bunt. b) «opanować, powstrzymać» Zdławić szloch, płacz … Słownik języka polskiego
nieopanowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieopanowanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieumiejący powściągnąć swoich emocji; wybuchowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieopanowany uczeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpaczliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozpaczliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadczący o uczuciu rozpaczy, wyrażający rozpacz; desperacki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpaczliwy szloch, gest. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać się – wydrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wydostawać się skądś z wielkim trudem; uwalniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydrzeć się z czyichś objęć, z rąk bandytów. Oddział wydarł się z okrążenia. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
